Działamy od lipca 2009 – wtedy mój synek skończył 1,5 roku, a ja byłam pewna, że dla jego rozwoju potrzeba czegoś więcej niż asystowanie mamie przy pracach domowych. Na szczęście takich mam jak ja, które wierzą, że kontakt z rówieśnikami potrzebny jest dziecku od najmłodszych lat, było więcej. Maluchy, które zaczynały razem z nami, często nie zdmuchnęły jeszcze pierwszej świeczki na torcie. Dziś sami nakrywają do stołu, nie zaczynają posiłku bez mycia rączek i założenia śliniaczka, pomagają sobie przy zabawie i często prawie nas nie potrzebują. Kreatywność i pomysłowość dzieci jest dla mnie każdego dnia powodem do zachwytu i dumy.

Oliwier i jego koledzy dawno wyrośli już z opieki żłobkowej, ale my nie rezygnujemy z tego w czym jesteśmy bardzo dobrzy – nadal, w tym samym składzie, prowadzimy opiekę żłobkową, z każdym rokiem bogatsi o nowe doświadczenia.

Realizacja zajęć dydaktycznych w „Leśnej Chatce” odbywa się codziennie, w sposób zintegrowany, nie przy stoliku, lecz podczas codziennych czynności i zabaw. Jednym z najważniejszych elementów naszego dnia jest długi, aktywny pobyt dzieci na świeżym powietrzu.

„Leśna Chatka” jest spełnieniem moich marzeń o miejscu, w którym chciałam, aby wychowywało i uczyło się moje dziecko. Mam nadzieję, że będzie to wymarzone miejsce również dla Państwa dzieci.

Serdecznie zapraszam!

Katarzyna Kowalska – wychowawca, dyrektor i założyciel

Wspólna zabawa

• kształtuje poprawne zachowania społeczne – uczy ,że trzeba się dzielić, czekać na swoją kolejkę, stawać w obronie własnych praw, ale i brać pod uwagę prawa innych
• pozwala być wszechmocnym – bez udziału i interwencji dorosłych, dzieci same dokonują wyborów, formułują reguły gry – pozwala to im być kimś ważnym
• przyspiesza rozwój mowy
• daje sposobność wykraczania poza możliwości swojego wieku
• pobudza twórczość i wyobraźniępozwala poznawać otaczający je świat
• pozwala poznawać otaczający je świat
• podnosi ambicje i poczucie własnej godności
• uczy okazywania różnorodnych emocji: radości, złości, lęku, smutkupobudza rozwój motoryczny
• pobudza rozwój motoryczny

Nie należy jednak martwić się, jeżeli dziecko nie jest szczególnie zainteresowane nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami. Należy stwarzać dziecku okazje ale do niczego nie zmuszać. Jak będzie gotowy, by stać się istotą społeczną, to się nią stanie.

Opracowane na podstawie książki Arlene Eisenberg, Heidi E. Murkoff, Sandee E. Hathaway B.S.N. „ Drugi i trzeci rok życia Dziecka”.

I gniewał się pedagog okrutnie, nie na schody oczywiście – bo zbudował je według zasad nauki – ale na dzieci. Gniewał się, bo tylko gdy stale nadzorował – dzieci wchodziły stopień po stopniu, z oddechem na podestach i trzymaniem się poręczy. Ale gdy tylko oddalił się na chwilę….. – jedne wchodziły na czworakach, inne z rozpędem brały po dwa a nawet trzy stopnie naraz, bez odpoczynku na podeście. Były i takie, które wchodziły tyłem i nabierały w tym niezłej wprawy. Dzieci docierały na górę w rekordowym tempie, lepiej i prędzej niż po tzw. metodycznych schodach.

Pedagog widział niechętne jednostki wzbraniające się wchodzić na górę drogami uważanymi przez niego za normalne. Czy pomyślał kiedyś nad tym, że być może jego wiedza jest błędna i że mogą istnieć inne drogi wiodące do celu szybciej i skuteczniej za pomocą skoków i susów?

A może istnieje pedagogika orłów, które nie wchodzą na górę schodami???

Fragment z „Pedagogiki zdrowego rozsądku”

Proponowane zajęcia z zakresu wspomagania edukacji ruchowej to nie tylko świetna zabawa, ale przede wszystkim aktywności rozwijające umiejętności psychomotoryczne dziecka, a także umiejętności planowania i logicznego myślenia, pracy w zespole czy wytrwałości i konsekwencji w realizacji celów.

Głównym celem realizacji zajęć ruchowych jest wspomaganie zdrowia fizycznego dzieci, kształtowanie zdrowych nawyków oraz przygotowanie do aktywnego uprawiania sportu w przyszłości.